Heeft u aan het eind van de maand ook moeite om rond te komen? Bent u blij als u wat geld opzij kunt zetten, om te sparen voor een grote uitgave? Houdt u de hand op de knip omdat u niet weet wat er gaat komen? Dan ben u verkwistend en onverantwoordelijk, ongedisciplineerd en slap gemaakt door een betuttelende overheid. Was getekend, Rosanne Hertzberger, columnist voor NRC (26-4).

Minachting voor de gewone man, voor zijn problemen en zijn zorgen, is een essentieel onderdeel van het rechtse verhaal. Rechts wil een vechtmaatschappij, waarin we met z’n allen ten onder gaan aan onderlinge afgunst, zodat een kleine groep er met de poet vandoor kan gaan.

Van de redenering die Hertzberger neer legt, klopt helemaal niets. De lukrake aanname om ‘voor de verandering’ eens naar de rijkste 60% te kijken in plaats van naar de rijkste 1%, is ongeveer net zo dom als zeggen dat muizen in je keuken geen probleem zijn omdat ze niet in de rest van je huis zitten. Het probleem zit niet bij de rijkste 60%, daaronder vallen heel veel mensen die gewoon een goede baan hebben, en spaargeld opbouwen. Het probleem is de rijkste 1%, die

Laat ik een voor Hertzberger gunstig geval bekijken: mezelf. Ik heb een modaal inkomen, geen zorgkosten, en ik hoef niemand te onderhouden. Kortom, ik hoef niet te klagen. Als ik een tiende van mijn inkomen spaar (wat een realistische vuistregel is), duurt het bijna een decennium voordat ik tot de vermogendste 10% van Nederland behoor. Als we er vanuit gaan dat er tussendoor nog wat onverwachte kosten zijn (en dat is het hele punt van een spaarrekening) dan zal het eerder twintig jaar zijn. Kortom, ook de gemiddelde Nederlander, die zich verantwoordelijk gedraagt, kan nooit voldoen aan Hertzbergers eis van een verantwoordelijk burger.

Dat wordt nog eens duidelijk gemaakt door de suggestie dat de armen hun geld maar hadden moeten beleggen. Alleen geld dat door strijd verworven is, is legitiem verdiend. Sparen is voor watjes. Terwijl het lijk van de crisis nog niet koud is stelt Hertzberger voor dat we alvast beginnen met het opbouwen van de volgende. Het is de ideologische blindheid van de vechtmaatschappij die tot deze suggestie leidt.

Het punt is niet alleen dat rechts de zwakken minacht, het is ook dat rechts iedereen zwak noemt die niet vecht. Wilt u een gewoon leven, doorgebracht met fatsoenlijk werk, met ruimte uw gezin? U bent zwak! Wilt u dat uw kinderen naar de universiteit kunnen? U bent afhankelijk! Wilt u aan het eind van de dag niet als een zombie ineen storten? U bent lui!

Sta op, en breek de macht van dit soort figuren! Ze minachten u, en u bent ze niets verschuldigd. Hertzberger maakt nivelleren werkelijk een feest.