Het grote nieuws van deze week was de rel rondom Sywert van Lienden. Voor wie het gemist heeft: Sywert kwam bij DWDD op televisie om te praten over criminaliteit onder vluchtelingen. Hij claimde dat een op de 20 a 30 allochtonen verdacht wordt van zedendelicten. Als we 200.000 vluchtelingen binnenlaten betekent dat dus 10.000 extra zedendelinquenten, zo beweerde hij.

Een dag later moest hij door het stof: hij had in het onderzoek dat hij gebruikte in de verkeerde grafiek gekeken! In plaats van een op de 20 waren het hooguit een op de 370. Iedere verkrachter is er natuurlijk een te veel, maar het bangmaakcijfer van 10.000 bleek op niets gebaseerd. Van schrik moest De Wereld Draait Door een echte wetenschapper aan het woord laten – Leo Lucassen – die kwam vertellen hoe het wel zat.

Het deed me denken aan de gebeurtenissen rondom Jan Roos – nog zo’n rechtse houwdegen – van afgelopen zomer. Voor wie dat vergeten is: Roos claimde aangevallen te zijn door een groep van 12 Marokkanen, die hem met stokken, staven en stenen aanvielen. Hij zou de aanval ingezet hebben en ze allemaal verslagen hebben. Uiteindelijk bleef er ook van dat verhaal weinig over. Navraag bij buurtbewoners leverde op dat het ging om een groepje jongens die hem als BN-er herkenden. Bovendien bleek Roos met een kapmes gezwaaid te hebben, wat hij ‘om zichzelf te beschermen’ achter in z’n auto had liggen. Ook Roos moest door het stof.

Wat de beide incidenten met elkaar gemeen hebben is dit: het tegenverhaal begon klein, heel klein. In het geval van Sywert was de volstrekt onbekende blogger Sander Philipse de eerste die alle feiten eens goed op een rijtje zette. In het geval van Roos was het de evenzo onbekende twitteraar Straatmarokkaan die het zaakje aan het rollen bracht door de plaats des onheils te bezoeken, buurtbewoners te interviewen en vast te stellen dat er van de epische confrontatie weinig fysieke sporen terug te vinden waren.

In beide gevallen escaleerde het daarna snel. Philipse’s blog werd meer dan honderd keer gedeeld. Het werd overgenomen op Joop. Het hele gebeuren kwam Sywert op een grote dikke ‘onwaar’ in de factcheck van de NRC te staan. Die factcheck volgde trouwens min of meer precies wat er de dag daarvoor al op Twitter gezegd was. In het geval van Roos plaatsten de meeste kranten – die eerder kritiekloos zijn tweets als nieuwsbericht overgenomen hadden – een tweede stuk dat de zaken toch wat anders gelopen waren.

De moraal van het verhaal is dus: terugduwen helpt. Zelfs de hele kleinen kunnen iets heel groots aan het rollen brengen. Als je dus gelul op TV, in de krant of op het internet ziet, wees niet bang om je mond open te trekken en er iets tegen te doen. Je hebt het tij mee: nu rechts zo ongelofelijk dominant is in de Nederlandse politieke discussie, begint een linkse ontkrachting van wat de goegemeente gelooft weer uitzonderlijk te worden, en dus nieuwswaardig voor de grote media. Daardoor liggen er kansen. Pak ze!

 

Noot van de redactie: Debunken is een speciale hobby van me, dus ik zal altijd bereid zijn zoiets op de Publieke Tribune te plaatsen.