Onderschat Baudet niet

Vandaag werd bekend dat Thierry Baudet z’n eigen politieke partij gaat oprichten. De reacties op links waren opgelucht: laat hem, Jan Roos en Wilders elkaar maar lekker uit de tent vechten, was de consensus op Twitter.

Nou is het waar dat er weinig ruimte is in de Baudet-hoek van het politieke spectrum. Economisch rechts is impopulair bij de kiezer; kijk bijvoorbeeld naar het succes van de SP-campagne tegen het eigen risico in de zorg. En op sociaal-cultureel rechts zal Baudet moeten concurreren met de halve Nederlandse politiek, inclusief mensen die op dat punt een veel langere en geloofwaardigere staat van dienst hebben. De kans dat hij meer dan een enkele zetel haalt is dus klein. Zoals de NRC het formuleerde: het wordt nog drukker op rechts.

Toch denk ik dat men te vroeg juicht.Politiek gaat over meer dan de mening van de kiezers vertegenwoordigen; het heeft ook een meningsvormende functie. En daar kan Baudet, die behalve een fascist ook een handig organisator en debater is, een hoop verschil maken, al was het maar omdat hij een extra stem aan het extreem-rechtse koor toevoegt.

De meest bestendige verandering van politiek denken ontstaat als je de common sense van mensen weet te veranderen. Met common sense bedoel ik hier: wat iedereen ‘weet’ voordat het debat begint. Niet de dingen die in het debat ter discussie staan, maar just de dingen waar het debat op gebouwd is: de vooronderstellingen en de manier van denken die bij een politieke beweging hoort. Dat zijn de krachtigste politieke denkbeelden, omdat ze nooit expliciet genoemd en daardoor nooit bekritiseerd worden. Stel je een debat voor tussen Wilders, Roos en Baudet. Ook als je het met een van de drie niet eens bent, zul je altijd gesterkt worden in de overtuigingen die zij onuitgesproken delen.

Links kan hier iets van leren. Wij leven nog steeds met het negentiendeeeuwse idee dat alle socialisten eerst achter de schermen hun meningsverschillen moeten uitvechten, en daarna de wereld moeten gaan veroveren. Je ziet dat bijvoorbeeld in de pogingen tot linkse samenwerking. Er wordt dan een bijeenkomst georganiseerd ergens, waar we kumbaya allemaal over de verschillen die tussen de SP, GroenLinks en PvdA bestaan heen moeten stappen.

Dat was misschien een goede strategie in de tijd dat iedere arbeider eens in de week een krant kocht, maar in de moderne tijd is het echt waanzin. Als je jezelf consolideert tot een stem, dan ben je precies dat: een enkele stem. En dan ben je dus niks waard in een wereld waar iedereen met een klik een youtubekanaal kan beginnen. Door die verschillen uit te vlakken onderschat je niet alleen de intelligentie van de kiezer, maar zet je jezelf ook een hak: het is juist het debat waarmee je mensen jouw manier van redeneren eigen maakt.

Veel beter is het om te werken met een eindeloze hoeveelheid smaakjes die uitendelijk hetzelfde zijn. Kijk naar hoe dit in de marketing werkt. Als mensen het gevoel hebben iets te kiezen te hebben maken ze zich niet meer druk om de dingen die die keuzes gemeen hebben. Dit is precies de strategie die rechts volgt. Wilt u diet-racisme, light-racisme of gaat u toch voor de oorspronkelijke smaak? 90% van de ingredienten zijn hetzelfde.

Bonus-leestip: is Thierry Baudet geen neofascist?

Steun mij op Patreon. Kom op, wat let je? Lees hier waarom.

1 Comment on "Onderschat Baudet niet"

  1. Baudet’s afwijzing van de EU zoals die zich nu manifesteert: bellicoos, verkwistend, spiritueel leeg, heeft hem – en via hem: ons – de souvereine Natie weer in herinnering gebracht. We mogen hem daar dankbaar voor zijn, maar dezer dagen lijkt hij mij te ontsporen. Academische speelsheid kan B. daarbij parten spelen, maar hem indachtig Beets’ ‘Nec lussise pudet sed non incidere ludum’ niet verontschuldigen.‘Laten we de schandelijke vernietigen’, maar dat verder zonder die kwast Baudet.

Leave a comment

Your email address will not be published.


*