2016 was een slecht jaar, maar er zijn toch wat goede dingen gebeurd. De Publieke Tribune deed het het afgelopen jaar prima, bijvoorbeeld. Meer schrijvers schreven meer stukken, die beter gelezen werden en waar vaker op gereageerd werd. Hier zijn een paar top-5 lijstjes:

Best gelezen stukken

Hoepel op met je strijd. Bovenaan de lijst staat een controversieel stuk, over de campagne van het ALS-fonds. Het neoliberalisme is zo doorgedrongen in onze maatschappij, dat zelfs ziektebestrijding in neoliberale termen geformuleerd moet worden.

Fuck Ebru Umar Het zal niemand ontgaan zijn dat Turkije in het afgelopen jaar geen fijner land geworden is. Toen Ebru Umar daar het slachtoffer van werd, ontstond er een campagne die droop van de hypocrisie.

Wilders, Wilders Wilders. Ook dit jaar was de enige staatsman van Nederland weer niet van deze site weg te slaan. We schreven over Wilders en de ouderenzorg. Over Wilders en de Nederlandse waarden. En over hoe we Wilders moeten bestrijden.

Jesuisboef. Rechtse hypocrisie is een terugkerend thema op plaats 4. Jarenlang terroriseert Geenstijl Nederland, maar als een moslim het doet, dan gaat het OM meteen ‘gedragsaanwijzingen’ afgeven.

#geen4meivoormij. Een positieve ontwikkeling in 2016 was dat allochtonen steeds meer hun plek in het publieke debat opeisen. Een teken daarvan was dat de nationale herdenking ter discussie gesteld werd. Wederom was rechts er bij de kippen bij: alleen zij mogen de nationale dodenherdenking afzeiken. Als een allochtoon dat doet, dan is het een nationale ramp.

De kneusjes

Dit zijn de stukken waar ik veel van verwacht had, maar die niet veel gelezen hebben. Hier krijgen ze een tweede kans

I love Lutz. Ik had werkelijk gehoopt dat Lutz Jacobi zich kandidaat zou stellen voor het lijsttrekkerschap van de PvdA. Toen ze dat niet deed, schreef ik deze politieke liefdesverklaring aan haar.

Waarom Brexit. Dit stuk van Jens van ‘t Klooster is de ochtend na Brexit geschreven. Het was eerst een facebookpost, maar ik vond ‘m zo goed dat ik hem vroeg of ik het mocht plaatsen. Dat mocht, maar niemand las het. Jammer.

Zeur niet over nepnieuws. Volgens mij is nepnieuws het zoveelste excuus van links-liberalen om niet over politieke strijd na te hoeven denken. Het is niet hun schuld dat ze verliezen, het is allemaal de schuld van nepnieuws. Of zoiets.

Europa blundert over Brexit. Brexit was een noodsprong van een wanhopig land, geen terugkeer naar het British Empire. Maar dat wil niemand horen.

Hoe zit het met gezinshereniging? We maakten een infographic.

De gastschrijvers

De Publieke Tribune is altijd op zoek naar meer schrijvers. Je kunt de details hier lezen. Wij zijn dankbaar voor alle stukken die in het afgelopen jaar ingestuurd zijn.

En nou simpel. Chris Smiet schreef een stuk over de kracht van simpel taalgebruik in de politiek.

Pappa, ik wil blank zijn. Deze uitspraak van de dochter van Vincent Zuidema is het begin van een verhaal over hoe moeilijk het is om met je kinderen over racisme te praten.

Ik geef les aan vluchtelingen. Maaike Geevers geeft les aan een klas vluchtelingen, en deed aan ons haar verhaal.

Waarom kijkt Wilders weg? Louk Rademaker was een van de eersten die wees op de overeenkomsten tussen Wilders en Erdogan.

Waarom Margaret Thatcher bij de EU wilde blijven. In de nasleep van de moord op Jo Cox schreef Clio Stronk over de geschidenis van pro- en anti-europa sentiment bij de Britse conservatieven.

De donateurs

De Publieke Tribune kan niet bestaan zonder onze donateurs. Wij bedanken:

• Hans Schouten
• Rald Schalkwijk
• Job van der Zwan
• Jelmer Staal
• Frits van der Horst
• Wouter Welling

En een anonieme donor.

Wilt u zich bij deze illustere lijst aansluiten? Dat kan. Geven kan hier.